گردشگاه انگلیسی در شهر نیس فرانسه
به گزارش مجله سینمایی گوگوریو، بلوار انگلیسی (Promenade des Anglais) که به طور عامیانه به آن پروم هم می گویند، یکی از زیباترین بلوارهای ساحلی فرانسه است. در پیاده رو عریض و بزرگ آن می توانید مردمی را ببینید که مشغول پیاده روی، قدم زدن، اسکیت یا دوچرخه سواری هستند (دوچرخه ها در ایستگاه های اجاره دوچرخه در سرتاسر مسیر قابل دسترس خواهند بود). بسیاری دیگر هم روی نیمکتی نشسته و از چشم انداز آبی بیکران دریا، امواج و یا افرادی که مشغول آفتاب گرفتن هستند لذت می برند.
دریا تنها قسمت آبی این چشم انداز نیست! احتمالاً در طی بازدیدتان متوجه خواهید شد که زمینه ای از رنگ آبی در این فضا غالب است. صندلی ها، بسیاری از سایبان ها، دوچرخه های کرایه ای و حتی سطل آشغال ها نیز رنگی هماهنگ با رنگ دریا و آسمان دارند.
شاید از خود بپرسید دلیل نام گذاری این بلوار چیست؟ یا یک خیابان انگلیسی در وسط یک شهر فرانسوی چه کار می نماید؟ برای یافتن جواب سؤال هایتان باید به اوایل دهه 1800 برگردیم. در این زمان بسیاری از گردشگران ثروتمند انگلیسی برای گذراندن زمستان به شهر نیس سفر می کردند. بیشتر آن ها در این ناحیه تا قسمت غربی محله قدیمی نیس ساکن شدند و ویلا ها و هتل هایی در اینجا ساختند. آن ها حتی کلیسا و گورستانی انگلیسی نیز در منطقه بنا کردند. چون بسیاری از این جمعیت برای علل مربوط به سلامتی به نیس می آمدند، می خواستند امکان قدم زدن یا کالسکه سواری در ساحل را داشته و هوای تازه آن را تنفس نمایند، اما این کار بسیار سخت به نظر می رسید زیرا نوار ساحلی نیس در آن موقع بسیار صخره ای و باتلاقی بود.
هم زمان با حضور بازدیدنمایندگان انگلیسی که به کلیسا می رفتند و عاشق آفتاب بودند و رویای قدم زدن در کنار ساحل را در سر داشتند، مسئله ای دیگر ظاهر شد. شهر نیس روزگار سختی را پشت سر می گذاشت؛ دو فصل بد محصول سبب شده بود بسیاری از مردم نیس به گدایی بیفتند و چه جایی برای این کار بهتر از محل اقامت انگلیسی های ثروتمند بود؟ اما صدقه دادن به افرادی که از نظر فیزیکی مسئله ای برای کار نداشتند خلاف طرز فکر و رسومات قرن نوزدهمی انگلیس بود. آن ها عقیده داشتند این کار باعث تضعیف روحیه و شخصیت افراد ناتوان و ایجاد وابستگی به صدقه می گردد.
کشیش انگلیسی منطقه نقشه عالی و درخشانی به ذهنش رسید. با پروژه ای که وی در سر داشت مشکل مردم نیس و انگلیسی ها یکجا حل می شد. او تعدادی از انگلیسی ها را که می خواستند گردشگاهی ساحلی برای خودشان بسازند انتخاب کرده و برای اجرای آن افراد فقیر و بیکار را استخدام کرد؛ این نقشه یک معامله دو سر برد محسوب می شد. هم انگلیسی ها می توانستند پیاده روی های دلچسبشان را داشته باشند و هم فقرا کاری شرافتمند پیدا می کردند. در سال 1824 بالاخره اولین گردشگاه کامل شد. پیاده روی ساده و سنگفرش نشده آن تنها 2 متر عرض داشت و نامش در ابتدا جاده ساحلی بود اما اهالی نیس به دلیل اینکه هم سرمایه گذاری آن به وسیله انگلیسی ها صورت گرفت و هم افرادی که آن را استفاده می کردند انگلیسی ها بودند، آن را جاده انگلیسی ها نامیدند.
در سال 1835 شهر نیس این جاده را در اختیار گرفت و طی سال ها چندین بار آن را توسعه و توسعه داد. نتیجه آن چیزی است که امروز شاهد آن هستید: یک بلوار با مسیرهایی برای پیاده روی، دوچرخه سواری و ماشین هایی که در کنار ساحل فیروزه ای حرکت می نمایند. این بلوار یکی از زیباترین هایی خواهد بود که می توانید پیدا کنید و نمادی از همکاری مردم برای یافتن راه حلی برای مسائل است.
منبع: گردشبان