فروش روستایی خوش آب وهوا در پشت دروازه تهران ، داماد شاه به جای هزار تومان، 10 تومان داد! ، ماجرای فراوری اولین شیر پاکتی سه گوش در ایران
به گزارش مجله سینمایی گوگوریو، روستای یافت آباد، یکی از هزار و 438 قریه و دیه و روستایی بود که حاج میرزا آقاسی، صدراعظم و مرشد محمدشاه، در زمان صدارتش به تملک خود درآورد و با رساندن آب کرج آن را آباد کرد. در ادامه می خوانید که این روستا چه ماجراهایی را پشت سر گذاشته است.
خبرنگاران - مریم قاسمی : بعدها میرزا آقاسی، تمام املاکش را در یافت آباد به محمدشاه بخشید، اما در دوران سلطنت ناصرالدین شاه، بیشتر این آبادی ها به فروش رسید و روستاهای به جامانده نیز در دوران مظفرالدین شاه، هبه و بین درباریان و اربابان حراج شد؛ یکی از آن روستاها، محله یافت آباد در جنوب تهران و محدوده کنونی منطقه18 بود.
خواندنی های بیشتر را اینجا دنبال کنید
میرزا فرمانفرمائیان روستا را مفت خرید
یافت آباد روستای وسیعی بود که در دوران مظفرالدین شاه به شاهزاده مقتدر آن موقع عبدالحسین میرزا فرمانفرما فروخته شد. کتاب خاطرات اعتمادالسلطنه، اینگونه یافت آباد را توصیف می نماید: ... سال 1306 قمری، یعنی آخرین سال سلطنت ناصرالدین شاه اجازه داده شد که اراضی خالصه که زمین های دولتی بودند به استثنای زمین های خالصه تهران فروخته شوند. در دوره مظفرالدین شاه، این کار به تهران هم سرایت کرد و بیشتر دهات اطراف تهران که خالصه دولتی بودند به اعیان و اشراف فروخته شد. عبدالحسین میرزا فرمانفرمائیان داماد مظفرالدین شاه هم یافت آباد را که آن موقع پشت یکی از دروازه های طهران قرار داشت به 10 تومان و 10 خروار اربابی خرید درحالی که آن موقع هزار تومان و هزار خروار اربابی قیمت داشت.
برپایی چادرهایی به یمن ورود مظفرالدین شاه
بعد از اینکه اردبیهشت سال 1275 شمسی، ناصرالدین شاه قاجار در حضرت عبدالعظیم (ع) ترور شد، مظفرالدین شاه که به سیاق خاندان قاجار، در تبریز سکونت داشت به عزم تخت نشینی روانه تهران شد و پیش از ورود به مرکز در یافت آباد توقف کرد. در کتب تاریخی نوشته اند که به یمن ورود شاه قاجار به یافت آباد چادرهای بسیاری در آن برپا کردند و شیرینی و شربت گذاشتند تا شاه و همراهان استراحت نمایند. یافت آباد بعد از فوت فرمانفرما در سال 1318، میان بچه ها و وارثانش که تعدادشان بیش از 30نفر بود، تقسیم شد.
تصویری از یافت آباد در دهه 50
محدوده آبادشده یافت آباد تا سال های 1352 تا حوالی میدان معلم بود و بعد از آن تا چشم کار می کرد باغ های میوه و بیابان. میوه های بسیاری در باغ های محله یافت آباد فراوری می شد که بیشترشان گیلاس، زردآلو، شلیل، آلبالو، توت و سیب قندک و گلاب بود. هنوز هم برخی از درختان توت آن روزگار را می توان در حاشیه خیابان ها پیدا کرد. اگر در خیابان های آن سال های این محدوده پرسه بزنید، پس از عبور از سه راه آذری، به محل کنونی زیرگذر پل ساوه می رسید. بعد از خط آهن، ساختمان های کوتاه گلی و آجری سمت راست خیابان را قرق نموده بودند و سمت راست هم تک وتوک تعمیرگاه ماشین آلات سنگین بود. البته آن موقع پاتوق اصلی تعمیرکاران ماشین آلات سنگین در خیابان قزوین قرار داشت، اما کم کم دامنه فعالیتشان به محدوده سه راه آذری و پل ساوه نیز کشیده شد.
کارخانه هایی که یکی یکی قد علم کردند
نخستین کارخانه ای که در این محله ساخته شد کارخانه شیشه سازی (میرال) بود که ابتدای خیابان معلم قرار داشت و خیلی زود در غرب و جنوب آن خانه های یک طبقه بسیاری قد علم کرد. شیر پاستوریزه دومین کارخانه محله یافت آباد بود که در اراضی حسینی فردوس ساخته شد و سال ها شیر مصرفی خیلی از تهرانی ها در شیشه های نیم لیتری و یک لیتری، با نقش سر گاو، و با تاکید بر پاستوریزه و هموژنیزه بودن آن در همین کارخانه فراوری می شد. قیمت هرشیشه نیم لیتری 5ریال و یک لیتری 8ریال بود. جالب اینکه بعدها، اولین شیر پاکتی سه گوش ایران در این کارخانه فراوری و با قیمت 5 ریال در اختیار مردم تهران قرار می گرفت. این شیر بسته بندی در همه مدارس مجانی توزیع می شد.
منبع: همشهری آنلاین