داستان جدا شدن علیمون و علایین؛ قصه دو برادر - مجله سینمایی گوگوریو

علایین و علیمون 2برادر زرتشتی بودند که 5دانگ از اراضی این روستاها از جمله قلعه علیمون به آنها تعلق داشت. وقتی این 2برادر مسلمان می شوند، این قلعه و بسیاری از املاک دیگرشان را وقف آستان سیدالکریم (ع) می کنند.

خواندنی های بیشتر را اینجا دنبال کنید

در روزگاری که قبیله گبرها در ری زندگی می کردند، قلعه علیمون جزء اموال اربابی به نام علیمون زرتشتی بوده و وقتی او و برادرش علایین مسلمان می شوند، این قلعه و بسیاری از املاک دیگرشان را وقف آستان سیدالکریم (ع) می کنند و به همین دلیل سندهای این املاک وقف آستانه ای است.

این روستاها در قطب کشاورزی شهرری بودند، ولی در دهه 50 مهاجرانی که برای سکونت به علیمون و علایین آمدند، زمین های روستا را تقسیم و در آنها ساختمان سازی کردند. نتیجه این ساخت وسازها به وجود آمدن شهرک علایین بود که در بافت شهری قرار گرفت و علیمون به روستایی جداافتاده از علایین تبدیل شد. شهرک علایین که بافت مسکونی محله علایین به شمار می آید، در قسمت شرقی حرم حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) واقع شده است و بنای باعظمت و تاریخی قلعه گبری در محدوده آن واقع شده است.

محدوده جغرافیایی محله علایین از شمال به میدان معلم، از جنوب به روستای قوچ حصار، از غرب به خیابان شهید آوینی و از شرق به جاده ورامین می رسد. روستای علیمون هم که به دلیل وجود قلعه ای تاریخی به قلعه علیمون معروفیت دارد، در جنوب محله علایین و انتهای یک جاده خاکی قرار گرفته است.